Wirus Epsteina-Barr – patogen, o którym warto wiedzieć więcej – tajemniczy sprawca wielu chorób

Zakażenia wirusem Epsteina-Barr są bardzo częste. Jednak większość osób przejdzie infekcje, nie doświadczając żadnych objawów i nie wiedząc o tym, że same zarażają.

Obecnie naukowcy badają związek pomiędzy wirusem EBV a innymi chorobami, takimi jak niektóre rodzaje nowotworów, schizofrenia i choroby autoimmunologiczne( głownie choroby tarczycy).

Jak można zarazić się wirusem EBV

Wirus Epsteina-Barr rozprzestrzenia się przez płyny ustrojowe, głównie ślinę. Zarazić się można poprzez:

• pocałunki,
• korzystanie z tych samych przedmiotów, takich jak szczoteczka do zębów, sztućce czy szklanka
• jedzenie z tego samego talerza, picie z tej samej butelki,
• dotykanie zabawek i smoczków zaślinionych przez dzieci.

Wirus EBV najprawdopodobniej bytuje co najmniej tak długo na tych przedmiotach, jak długo pozostają one wilgotne.

Jednak ślina nie jest jedynym źródłem wirusa EBV, bo jest nim również krew i nasienie. Wirusem EBV można zarazić się w trakcie kontaktów seksualnych, przez transfuzję krwi oraz przeszczep organów (wirus EBV po przeszczepie szpiku występuje, jeśli dawca był zakażony).

Gdy dojdzie do zakażenia wirusem Ebsteina-Barr, dana osoba zaraża nim przez wiele tygodni, nim doświadczy objawów choroby. Po jej przejściu wirus pozostaje w ciele w formie nieaktywnej. Jednak nawet wtedy, po miesiącach lub latach od zakażenia, może dojść do ponownej aktywacji wirusa EBV. Taka osoba ponownie będzie zarażać.

EBV atakuje głównie komórki nabłonka okolicy nosowo-gardłowej i gruczołów ślinowych oraz limfocyty B i T. Raz przebyte zakażenie powoduje, że wirus w formie uśpionej przebywa w limfocytach B i pozostaje w organizmie do końca życia. EBV jest jednym z siedmiu wirusów onkogennych, ponieważ może doprowadzić do transformacji komórki zdrowej w nowotworową. Wirus posiada specjalne białka, które kontrolują cykl komórkowy oraz zaprogramowaną śmierć komórki, co w efekcie prowadzi do unieśmiertelnienia zainfekowanych limfocytów B i przyczynia się do powstawania nowotworów. Badacze udowodnili, że istnieje związek EBV z rakiem żołądka, ziarnicą złośliwą (chłoniak Hodgkina), chłoniakiem Burkitta oraz rakiem okolicy nosogardzieli. Wirus w Polsce występuje dość często.

O ile dowody na związek wirusa EBV i powstawanie chłoniaków są bezsprzeczne, o tyle jest ich na razie zbyt mało w przypadku EBV i stwardnienia rozsianego jednak przeprowadzane ostatnio badania rzucają pewne światło na nowe czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SM w przypadku zakażenia wirusem EBV

W diagnostyce i leczeniu zakażeń wirusem Epsteina-Barr pomocny jest biorezonans komórkowy na aparacie BICOM. Pozwala on szybko i bezinwazyjnie potwierdzić lub wykluczyć obecność patogenu w organizmie. Biorezonans komórkowy umożliwia także wykrycie około 27 innych wirusów, a także bakterii, pasożytów, grzybów i pleśni.

Istnieją doniesienia o tym, że wzrost zachorowań na choroby tarczycy związane z obecnością EBV związany jest z zatruciem rtęcią oraz z niedoborem jodu, który sukcesywnie wypierany jest z organizmu przez fluor i chlor. Biorezonans komórkowy na aparacie BICOM daje możliwość sprawdzenia obciążenia ustroju metalami ciężkimi oraz pestycydami, a także ich usuwanie.

Informacja i rejestracja
530 115 530